হীৰেন ভট্ৰাচাৰ্য্য|| ১৯৩২-
শৰ-সন্ধান
স্বাধীনতা আৰু শান্তিৰ নামত উত্সৰ্গিত
শৰ-সন্ধান
স্বাধীনতা আৰু শান্তিৰ নামত উত্সৰ্গিত
ইয়াতেই বান্ধিছিলা তোমাৰ যৌৱনৰ
তেজি ঘোঁৰা| বসন্তৰ বতাহৰ দৰে
সেই ঘোঁৰাৰ খুৰাৰ ধুলিয়ে
চুমিছিল
মোৰ এই তেজাল আকাশ
আৰু তাৰ প্ৰান্তৰৰ সেউজিয়া ঘাঁহ|
তাৰ পিছত, পাৰ হৈ গ’ল
চ’তৰ নিদাঘ-জুই আৰু ব’হাগৰ
কতনা ধুমুহা|
….মই কেতিয়াবা
এতিয়াও সপোনত সাৰ পাই উঠোঁ
আফ্ৰিকা নে তেলেংগানা ক’ৰবাত
সেই ঘোঁৰা যেন হিল-দ’ল ভাঙি লৰিছে
আৰু তোমাৰ চাবুকত চমকি উঠিছে
নিৰ্জ্জন ৰাতিৰ ক্লীৱতা|