কঁপি থকা ওঁঠ দুটি নোৱাৰে ফুটাব
যাওঁ বোলা বিদায়ৰ বাণী,
দুগালে বাগৰি যায় চকুলো দুধাৰি,
মাগে মাথোঁ শেষৰ মেলানি |
যাওঁ বোলা বিদায়ৰ বাণী ||
বিষাদ-ডাৱৰে ঢাকে জীৱন-আকাশ,
পোহৰৰ লেশ মাথোঁ নাই,
এখুজি দুখুজি কৰি ধীৰে ধীৰে দেহি,
বাটৰুৱা যায় আগুৱাই |
পোহৰৰ লেশ মাথোঁ নাই ||
আন্ধাৰ-মুধাৰ বাট নমনি একোকে
সমুখত স্মৃতিৰ শ্মশান,
কতনো প্ৰেমৰ ছবি লয় গই তাতে
তোলে এটি সকৰুণ তান |
সমুখত স্মৃতিৰ শ্মশান ||
তাৰে মাজেদিয়ে যায় বাটৰুৱা মোৰ
সুখৰ দুখৰ গান শুনি,
আশা নিৰাশাৰ ৰেখ বুকুৰ মাজত
আঁকি লই অকলে আপুনি |
সুখৰ দুখৰ গান শুনি ||
শুকুলা পাখিৰে সৌ নাওখনি লই
নাৱৰীয়া আছে বাট চাই,
উঠিম যেতিয়া মই নাৱৰ বুকুত,
নাও মেলি যাব ভটীয়াই |
নাৱৰীয়া আছে বাট চাই ||
দূৰত গৰজে শুনা অনন্ত সাগৰ
পৰ্ব্বত-প্ৰমাণ ঢউ তুলি,
বাহু তোলা মৰণৰ শেষ আলিঙ্গনে
চিন-চাব নেৰাখে শমূলি |
পৰ্ব্বত-প্ৰমাণ ঢউ তুলি ||
অনাদৰ অৱহেলা যত জগতৰ
সুখ-দুখ সকলো সামৰি,
সকলোকে অন্তৰৰ প্ৰণাম জনাই
নাও মেলি আহিলোঁ আঁতৰি |
সুখ-দুখ সকলো পাহৰি ||
সন্ধিয়াৰ আকাশৰ সৰু তৰাটিৰ
সাদৰৰ শেষ আৱাহন,
সেউজীয়া প্ৰকৃতিৰ কোমল কোলাত
খেলা মোৰ হ’ল সমাপন |
সাগৰৰ শেষ আৱাহন ||
নাও মেলি আহিলোঁ আঁতৰি,
অতীতক নেযাবাঁ পাহৰি ||