ৰত্নকান্ত বৰকাকতী || ১৮৯৭-১৯৬৩
দুটি মানুহ
এটি ঘৰত
দুটি মাথোন
দুটি মানুহ ধৰে;
এটি খেলে
লুকাই সপোন,
এটি জ্বলি মৰে |
এটি হাঁহে
তৰাৰ মুখত
ফুলৰ গন্ধ টানি;
এটি কান্দে
ধৰাৰ বুকত
কুলৰ বন্ধ মানি |
এটি আহে
প্ৰিয়ৰ ৰূপত
চুচুক-চামাক কৰি;
এটি থাকে
ৰুদ্ধ ঘৰত
শূন্য শয়ন ভৰি |
এটি মুক্ত
শিশুৰ প্ৰাণত
নাচে আকাশ জুৰি;
ইটি যুক্ত
আপোন কামত
মৰে দেই-পুৰি |
এটি স্তব্ধ
গিৰি-গুহা
সৰিত-সাগৰ জিনি;
এটি ক্ষুদ্ধ
ঘূৰি মহা
নাপাই ক’তো চিনি |
এটি লৰে
বহু বেশে
ভঙা-গঢ়াৰ
তালে তালে |
ইটি মৰে
দেশে দেশে
ক্ষণে ক্ষণে
কালে কালে |
দুটি মানুহ
এটি ঘৰত
দুটি মাথোন
দুটি মানুহ ধৰে;
এটি খেলে
লুকাই সপোন,
এটি জ্বলি মৰে |
এটি হাঁহে
তৰাৰ মুখত
ফুলৰ গন্ধ টানি;
এটি কান্দে
ধৰাৰ বুকত
কুলৰ বন্ধ মানি |
এটি আহে
প্ৰিয়ৰ ৰূপত
চুচুক-চামাক কৰি;
এটি থাকে
ৰুদ্ধ ঘৰত
শূন্য শয়ন ভৰি |
এটি মুক্ত
শিশুৰ প্ৰাণত
নাচে আকাশ জুৰি;
ইটি যুক্ত
আপোন কামত
মৰে দেই-পুৰি |
এটি স্তব্ধ
গিৰি-গুহা
সৰিত-সাগৰ জিনি;
এটি ক্ষুদ্ধ
ঘূৰি মহা
নাপাই ক’তো চিনি |
এটি লৰে
বহু বেশে
ভঙা-গঢ়াৰ
তালে তালে |
ইটি মৰে
দেশে দেশে
ক্ষণে ক্ষণে
কালে কালে |